Rozdział 5 ,,Warszawa nocą"

                                                                                                                                ul. Kamienne Schodki
Zachód słońca jest poniekąd smutny, jeśli patrzymy na niego przez pryzmat kończącego się dnia, gasnącej feerii barw, która za dnia cieszyła nasze oczy i tego, że jesteśmy o kilkanaście godzin starsi. Jednak każdy koniec jest początkiem czegoś nowego, a noc nie jest wyłącznie brakiem światła i wszechogarniającą czernią. Tak naprawdę po zmroku rozpoczyna się niezwykła gra cieni, szeptów i szelestów niosących w sobie tajemnicę. Można wtedy iść znaną sobie drogą i nie znaleźć miejsca, którego się szuka, można długo w ciszy iść przed siebie i nie spotkać nikogo, można minąć spóźnionego przechodnia zajętego swoimi sprawami, można być świadkiem jakiejś sceny, która nie była przeznaczona dla szerszej publiczności, można spotkać kogoś włóczącego się bez celu, można spojrzeć w jakieś okno i dostrzec ciepło wpisujące się w naszą wizję pojęcia ,,dom", można wreszcie odkryć zupełnie inny świat, który będzie się potem nosić w pamięci. Wystarczy tylko wyjść z domu i uważnie chłonąć nocny krajobraz...